Wetenschap: meer dan alleen een puzzel oplossen

Meer dan helft van het process is het daadwerkelijk zoeken en sorteren van de puzzelstukjes

Iedereen die wel eens puzzelt kent de volgende techniek. Je puzzel is vierkant. Eerst zoek je de vier hoekjes op. Ze zijn gemakkelijk te herkennen en het vormt een begin beeld van je oriëntatie van de puzzel die voor je ligt. Daarna zorg je voor de fundering, de zijkanten. De zijkanten vertellen je wat over de grootte van de taak voor handen. Daarna begin je met het sorteren van de kleuren. Dit is het taaie en minst interessante proces. Je bent niet bezig met bouwen, maar aan het voorbereiden. Wel weet je dat nadat je al deze tijd hebt gestoken in dit voorbereidende werk, je minder tijd kwijt zal zijn aan zoeken van de stukjes. Ineens kan je veel meer stukjes aan één stuk door aanleggen.

Als je het volgende niet herkent met puzzelen, dan wellicht wel met het bouwen met LEGO of zelfs bij het in elkaar zetten van een IKEA bouwpakket. Je wilt er niet achterkomen dat dat bij de laatste paar onderdelen er toch een stukje van de puzzel ontbreekt.

Mijn model van de Aarde is op dit moment ook een grote puzzel. Ik ben aan het kijken naar 287 unieke combinaties van oppervlaktes en wolken over een bereik van 209 golflengtes. Als ik dan nog de 4 verschillende fase hoeken meeneem, kom ik uit op zo'n 240 duizend stukjes¹! Dat is een ernorme puzzel. Nu kan je jezelf misschien ook wel voorstellen dat ik tot begin afgelopen weekend nog niet doorhad dat ik nog 40 duizend stukjes miste. Gelukkig heb ik deze vandaag allemaal gevonden! Nu is het tijd voor de laatste stappen.. Eerst een programma schrijven zodat mijn computer deze puzzel voor mij kan oplossen en daarna het belangrijkste voor een wetenschapper: Het begrijpen wat er precies op de puzzel is afgebeeld.

Oh, ik ben het even vergeten.. Had ik je al verteld dat ik nog minstens twee van deze puzzels moet oplossen?

¹ Voor één puzzel is ongeveer 3,5 TB aan dataopslag nodig.